Frankfurt sokaklarında karşılaştığımız vatandaşlarımız Yunanistan galibiyetiyle mutlu, ayaklarına kadar geldikleri milli takımı göremedikleri ve destek veremedikleri içinse oldukça hüzünlüydüler. Bu hüzün, maça ısınana kadar, Arena Stadı’ndaki futbolcularımızı da etkilemişti sanki. Arena’daki futbol gecesi birçok açıdan önemliydi ama en önemlisi de kavuşmanın, milli takımımız için bayramın öncesinde arefe gecesi anlamında olmasıydı. Saha paylaşımında şansına sol kanat düşen Sabri, maçın en dikkatli oyuncusuydu. İlk yarı boyunca rakiplerinden çok Fatih hocanın kontrolü ve markajı altındaydı. Oyunun ilk yarısında Atina’da Yunanistan karşısındaki milli takımdan eser yoktu. Nitekim bu dakikalardaki uykulu anlarımızda gelen iki gol ilk 45 dakika boyunca uyanmamızı sağlayamadı.
Bu maçın ilk yarısı milli takımın kupa yolculuğunda belleklere acı bir hatıra katarak geçti. İkinci yarıyla beraber Sabri kendi oyun alanına döndü. Milli Takım da böylece kendi karakterine dönüş sinyalleri vermeye başladı. Kazanırken de kaybederken üst sınırları zorlayan bir milli takıma sahip oluyoruz.
Nitekim, skora isyanın neticesinde Hamit’in füzesiyle kendi oyun karakterimize dönmeye başladık. Neyimiz var, neyimiz yoksa bütün ataklarımızı Norveç kalesi üzerine yıktık. Milli takımımızın cezasının bitip eve dönüş hazırlığı yaptığı bu maçta yenemezsen yenilme diyen Fatih Terim’in felsefesinin ışığında kendi evinde oynayacağı ilk maçın görkemli bir şölene dönüşeceğini tahmin etmek hiç de zor değil. Eğer kazansaydık, grupta bir çok hesap görülmüş olacaktı. Şimdi belkide hesaplar tekrardan gözden geçirilecek. Sahaya kendi futbol karakterimizi yansıtamadığımız bir gecede Arena’dan başımız dik ayrılıyorsak, bu gururu futbolumuzun Almanya’daki altın çocuğu Hamit Altıntop’a borçluyuz.
Yabancısı olmadığı bir statta ekranları başındaki milyonları ve milli takıma destek için stadın dışında “Türkiye Türkiye” diyerek milli takıma gönülden destek veren Almanya’daki yurttaşlarımızın stattan başı dik olarak ayrılmasını sağlayan Hamit’e ne kadar teşekkür etsek azdır.
Kötü oynarken kazanmak, büyük takımlara özgü bir özelliktir. Dün gece, Arena’da işte böyle bir maça tanık oldu.
